Steven Troch Band (B) - Surfer Joe (I) 50 Years Birthay Bash Steven Troch Café Arsenaal Mechelen (03-05-2024) reporter & photo credits: Freddie info band: Steven Troch Band - Surfer Joe info organisatie: Mind Your Head Mechelen © Rootsville 2024

'Rootsville' is ontstaan om de 'Belgische Blues & Roots' muziek te promoten en dat zijn we na al die jaren nog steeds blijven doen. Wanneer dan één van de boegbeelden in onze Belgische harmonica blues '50' wordt konden we ook niet aan de lokroep weerstaan om op dat feestje present te tekenen. Het was de Mechelse organisatie 'Mind Your Head' die voor deze gelegenheid een affiche in elkaar hadden gestoken in 'Café Arsenaal' te Mechelen om de 'Birthday Bash' van Steven Troch in de spotlights te zetten.

Parking om de hoek, beter kon de avond niet beginnen...of toch weer niet. Door werken was de doorgang naar de 'Kruidtuin' afgesloten en niet iedereen is van Mechelen dus moest je een fikse zoektocht ondergaan vooraleer je ter plaatste kon komen. Al meteen de dorst lessen maar dat was aangenaam door de 'Spinner' van dienst die zich in deze toch wel alternatieve club zich als een kenner van 'Popcorn' kwam te etaleren. Het was de Italiaanse 'Surfer Joe' die rond de klok van 09.00PM de spits van deze 'Birthday Bash' zou gaan afbijten.

'Surfer Joe' is een Italiaanse instrumentale surfband uit Livorno, Italië en het pseudoniem van de gitarist en songwriter van de groep, Lorenzo Valdambrini. Valdambrini was lang een regelmatig gebruikte bijnaam en nam de artiestennaam officieel aan in 2011, toen hij terugkeerde naar Italië nadat hij op het eiland Antigua had gewoond en besloot solo te gaan en zich los te maken van zijn vorige band, Wadadli Riders.

Vanavond laat hij zich begeleiden door bassist Alberto Bellucci en een Belgische drummer, tevens de beatmachine van onze eigenste surfband 'El Zeb', Pieter Dedoncker. Surf kennen we voornamelijk van de trend die in Californië ontstond eind jaren 50-tig tot begin jaren 60-tig. Deze instrumentale muziek had toen als voorvechter niemand minder dan Dick Dale. Later kwamen er ook vocale surfbands op de voorgrond maar laat ons eerlijk zijn dit was wel een beetje weg van de 'Surfrock' zoals we die kennen.

Je moet al een doorwinterde kenner zijn om de vele kortere nummers te kunnen onthouden en ook al heb ik de voorbije maanden de concerten bezocht van onze nieuwste sufband 'Alnico Wave Generation' toch blijft het voor mezelf steeds een harde noot om kraken. Het graag horen doe ik wel maar dat heeft dan ook te maken met de pioniers en hun hits zoals er zijn Dick Dale en Link Wray.

De kunst is om beginnen te spelen en te blijven gaan op een hels ritme waardoor dan iedereen wordt meegenomen op die 'ultimate wave'. Met nummers als 'Killer Wave' en 'Deep' wordt de spits hier afgebeten. Het laatste kan je terugvinden op het album 'World Traveller' uit 2021. De instrumentale branding komt hier uit de elektrische gitaar die gebruikt maakt van het galmeffect mogelijk gemaakt door de 'Fender Amp.'

Bekend in de oren was dan weer 'Mr. Moto', een nummer dat in 1961 de charts binnenkwam door de Los Angeles formatie 'The Bel-Airs' en ik echt leerde kennen door het surfalbum van 'Scottie 'Mad Dog' Blinn. Ondertussen was het 'café' gevuld met talrijke fans waaronder uiteraard ook enkel die-hards. Wij lieten ons dan weer meedrijven op nummers als 'A Day At The Beach' en 'Devil's Bridge'.

Voor de leken waaronder ikzelf kwamen uiteraard er ook die enorme en steeds weerkerende hit als 'Pipeline' en 'Misirlou' ook bij te pas en zo konden we stillaan onze 'Last Wave' nemen richting het feestvarken 'Steven Troch' en trokken wij ons even terug richting Tiki bar. Ah ha ha ha Wipe Out'.

Gelukkig waren de mannen die instonden voor de change-over blijkbaar goed getraind want het duurde niet al te lang vooraleer de 'Steven Troch Band' klaar stonden om er een dosis blues bovenop te gaan doen. 'For He's a Jolly Good Fellow' daar moeten we nog even op wachten want het is pas om middernacht dat Steven Troch die dekselse 'Abraham' zal zien verschijnen want as gau paust dat de paus oep au paust, Paust dan ma gau eet anders...

Hun opener hier was alvast een hemels klinkend instrumentaaltje dat luistert naar 'Double Down'. Als je het aan mij vraagt mag Steven's volgende album vol staan met pareltjes als dit nummer. Een van zijn topsongs is zeker ook 'Slow' dat verkrijgbaar is op het album 'Nice 'n Greasy' uit 2016. De door de op rumba aangedreven drum grooves is de aanzet voor 'Bad Taste' en dat is zeker iets wat deze 'Steven Troch Band' niet heeft. 'Wonder Why' de band nog niet is voorgesteld en dat komt er bij deze.

Naast uiteraard Steven Troch himself zijn er uiteraad de drie andere vaste bandleden en zo beginnen we uit obligate beleefdheid met de dame van het gezelschap en dat is Liesbeth 'Lizz' Sprangers op basgitaar. De andere helft van de ritmesectie bestaat uit rhythm juggler Dennis de Gier aan de drums. Op de elektrische six-string is er dan ook fingerbuster Matt T Mahoney. Een 'super cast' naast een topper op de 'Mississippi saxophone' dat kan alleen maar vuurwerk geven.

Op een 'Birthday Bash' horen uiteraard ook altijd wat special guests bij en dat zijn vanavond de Key Wizzard Tom Eylenbosch. Als tweede guitarslinger is er de ons bekende Steve 'RedRed' Ceulemans en last but not least is er ook nog Steven's bluesbrother uit de 'Fried Bourbon' era Tim Ielegems AKA Shakedown Tim.

The party must go on en dat gebeurt dan met 'Saturday Night', dit gewoon op een 'Friday Night'. Na 'You Came Along' krijgen we met 'Call of Cornholio' terug een meer dan smakelijk instrumentaal nummer dat je kan terugvinden op het in 2022 uitgegeven album 'The Call'. Steven Troch dat is putten uit een reeds rijk arsenaal van eigen nummers en ook vanavond krijgen we daaruit een bloemlezing te horen.

We krijgen ook nog 'God Pull The Strings' en 'The Mountain'. Op 'Loose Your Head' is het Steve Ceulemans die zijn skills op gitaar kan laten bewonderen net als op het mooie 'Mister Jones' uit het in 2018 uitgebrachte 'Rhymes For Mellow Minds'. Mooie liedjes duren over het algemeen niet lang maar hé, het feestvarken mag ook eens mee vieren en met 'The Jinx is on Me' neemt Steven Troch hier afscheid van zijn vorige 49 vreugdevolle jaren. No need to weep er komen er nog prachtige jaren aan...